Mijn tijd bij 'The Green Lion Bali' zit er alweer op. Na zes weken werken, plezier maken, lachen en vooral genieten is het tijd om vaarwel te zeggen. Vandaag heb ik afscheid genomen van al mijn vrienden die ik hier heb ontmoet. Ik wil daarom ook iedereen bedanken die samen met mij deze reis tot een onvergetelijke ervaring gemaakt hebben.Ik ga jullie missen allemaal!

Ongeveer anderhalve week geleden, op vrijdag 18 april, heb ik mijn laatste constructiedag gehad. We zijn die dag begonnen met het maken van 3 nieuwe wasbakken bij een school. Helaas kan ik niet zien hoe dit klusje tot een goed einde zal worden gebracht, maar als ik terug denk aan hoe de wasbakken op de voorgaande school zijn geworden en vooral terug denk aan de dankbaarheid van de kinderen en leraren, dan weet ik zeker dat ook dit werk tot een goed resultaat zal leiden. Ik krijg nu alweer kippenvel als ik terug denk aan de reacties van de kinderen op de vorige school, toen zij de kraan voor het eerst open deden en er water uit stroomde. Dat gevoel is onbeschrijfelijk! Daar haal je zo veel voldoening uit!

De zaterdag zijn we al heel vroeg met de scooter naar Sanur vertrokken, om vanuit daar de boot naar Nusa Lembongan te nemen. Dit is een klein eiland ten zuidoosten van Bali, vlak bij Nusa Penida. We hebben bij aankomst een hotel gezocht, vervolgens een scooter gehuurd en we zijn gaan rondrijden op het eiland. We zijn onder andere naar Dream Beach gegaan met enorm krachtige golven van wel 3 meter hoog. Het was een leuke uitdaging om in de zee te zwemmen zonder weer terug op het strand aan te spoelen na de eerste de beste hoge golf. Ook zijn we naar een brug gereden die Nusa Lembongan verbindt met een naastgelegen eilandje. Hier kreeg ik scooterpech waardoor ik genoodzaakt was met drieën op een scooter terug te rijden, maar dit ging allemaal goed.

De dag erna hebben we ook weer van de zon op het strand genoten waarna we weer met de boot terug keerden naar Sanur. Het was een relaxed en erg leuk weekendje met een ontzettend leuke groep mensen.

Maandag begon de Adventure Week, de laatste week van mijn programma. We zijn de eerste dag gaan fietsen. Het was een downhill cycle tour naar Ubud. We werden met de taxi naar het hogerop gelegen Kintamani gebracht, vanwaar we met de fiets vertrokken. Onderweg zijn we op diverse plekken gestopt, zoals bij rijstvelden en een lokale armoedige familie. Tijdens de taxirit zijn we ook nog gestopt bij een koffieplantage.

De dinsdag was een ontspannen dag. Eerst hebben we een schildpaddenreservaat bezocht, wat erg leuk was om te zien. Daarna zijn we naar Jimbaran Beach gegaan om te relaxen in de zon. Ik had echter meer trek in wat avontuur en heb met enkele anderen een surfboard gehuurd. Het was voor ons allen de eerste keer op een surfboard, dus we bakten er ook niet veel van. Toch hebben we er plezier aan gehad en ik ga het zeker nog eens proberen. De golven waren dan ook uitstekend voor beginnende zurfers zoals ons.

De woensdag was weer een avontuurlijke dag. We zijn gaan raften op een rivier. We hebben twee uur lang op de rivier gevaren met twee bootjes en we hebben gelachen totdat we haast niet meer bij kwamen. Het was natuurlijk een uitdaging om de anderen in de tweede boot zo nat mogelijk te maken en onze gids deed vrolijk mee. Nog leuker was jet moment dat we alle roeispanen van de andere boot gestolen hadden en zij circa tien minuten zonder peddels rondgedobberd hebben. Natuurlijk konden we het ook niet laten om elkaar in het water te gooien en ook hebben we nog even een hoge sprong vanaf een schommel boven de riviernaar het water in gemaakt. Al met al een zeer geslaagd avontuur.

Donderdagnacht zijn weheel vroeg opgestaan om de Gunung Batur te beklimmen om vanaf de top zonsopkomst te bekijken. Voor mij was het de tweede keer maar zeker weer de moeite waard. De zonsopkomst is een schitterend gezicht en met zo een leuke groep is het absoluut weer een onvergetelijk avontuur. In de middag zijn we met de scooter naar Sanur gereden om daar op het strand bij te komen van de vroege ochtendactiviteit. Op de terugweg werden we aangehouden door de politie en hebben we onze boete van 1 miljoen Rupiah voor het niet hebben van een internationaal rijbewijskunnen afkopen voor 150.000 Rupiah per persoon, oftewel voor 10 euro. Het mooie was dat we ons ook nog hadden verreden en dat we even later weer langs de politie moesten. Hoe goed ik ook mijn best deed, het lukte me niet om me te verstoppen achtereen bus die naast me reed. Er was namelijk 1 van de circa 20 agenten die me doorhad en me weer staande hield. Gelukkig hoefde ik deze keer niet te betalen, omdat ik hem vertelde dat ik een tijdje terug een van zijn andere vrienden al had omgekocht. Hij toonde begrip en liet me weer verder rijden. Zo ben ook ik niet ontkomen aan de corrupte Balinese politie.

De vrijdag was de meest actieve dag van de Adventure week: we hebben wel anderhalf uur op de massagetafel liggen afzien. Tijdens de full body massage werden de rug, buik, nek, schouders, benen, voeten, tenen, armen, handen, vingers, voor- en achterhoofd gemasseerd en dat was heerlijk. Na de massage voelde ik mee weer herboren. In de namiddag zijn we met de scooter richting Kuta vertrokken om daar weer een mooie avond stappen tegemoet te gaan in Sky Garden.

De rest van het weekend hebben weer lekker rustig aan gedaan. We hebben wat rondgewandeld door Kuta en door een van zijn grote winkelcentrums, we hebben langs het strand gezeten en zonsondergang bekeken, we hebben gezwommen, lekker gegeten en ga zo maar door.

Vandaag (maandag) begint mijn reis verder alleen. Ik heb na vandaag nog 9 volledige dagen in Bali. Ik heb erover nagedacht om eventueel naar Lombok te gaan, maar dit ga ik toch niet doen omdat ik nog een aantal dingen op Bali wil zien en doen waar ik nog niet de mogelijkheid toe heb gehad. Ik ga de mensen die ik hier heb ontmoet zeker missen, want met hun heb ik deze grote, mooie en onvergetelijke ervaring mogen delen en zij weten hoe het is om dit prachtige avontuur aan te gaan. Ik ga zeker genieten van de komende tijd die ik hier nog heb en jullie zie ik weer over ruim 2 en een halve week. Maar tegen die tijd zal ik zeker nog eens van mij laten horen via deze weblog.

Tot ziens!